Redenen om zelfmoord te plegen ?

[Dame88]

Reden(en) om het wél te doen:
- doodgaan zal uiteindelijk de enige vrijheid zijn die er nog rest. In een wereld waar alles wat je doet wordt beoordeeld (en veroordeeld) door anderen, waar je opgesloten zit tussen moeten en niet mogen, is zelfmoord in mijn ogen een bevrijding.

Hoewel ik je argumentatie wel kan begrijpen, vind ik het nog niet zozeer een valide reden tot zelfmoord.

Als er iets in deze wereld echt van jezelf zou moeten zijn, dan is het natuurlijk je eigen lichaam. Helaas zijn er altijd groeperingen geweest die claimen zeggenschap te hebben over andermans lichaam. Mede aan het christendom hebben we te danken dat we niet zelf over ons levenseinde mogen beslissen (verbod op suïcide). Euthanasie is maar met moeite gelegaliseerd en het is een blijvend gevecht om abortus gelegaliseerd te houden. En wat te denken van drugs, alcohol en tabak.

Voor mij geldt het principe: mijn lichaam, mijn keuzes. Echter, wanneer je de vrijheid krijgt om een keuze te maken wil dat niet zeggen dat je ook automatisch die keuze moet maken. Ik ben vóór de legalisering van drugs, maar ik wil dat het mijn keuze is om het niet te gebruiken. Wanneer de overheid en de mensen om je heen je al je vrijheden afnemen, zodat alleen jouw eigen vrijheid tot zelfmoord nog rest (een moeilijk af te nemen vrijheid), bedenk dan dat de keuze om geen zelfmoord te plegen net zo vrij kan zijn. Niet de dood is de vrijheid, maar de keuze ertoe en die kan net zo goed leiden tot leven. Zolang jij die keuze maar mag maken.

De gedachte aan suïcide geeft mij rust, wetende dat ik altijd een plan B heb. Een weg hieruit. Niemand verplicht mij hiertoe. Ik kies hiervoor en het geeft mij juist een beetje extra vrijheid. Dus niet de dood zelf, maar de vrije keuze ertoe.

De voornaamste redenen om suïcide te plegen zijn voor mij:
-Eenzaamheid
-Falen op carrièrevlak
-Falen op relationeel vlak
-Algehele desinteresse en niet kunnen genieten van leven

Verder ben ik wel sympathiek.

Waarom zou het geen valide reden zijn? Ik heb gehoord dat ze je zelfs automatisch orgaan donor willen maken als je je NIET opgeeft. Niet dat ik daar iets op tegen heb, als ik dood ben heb ik niets aan al die dingen, maar snap je dat het weer zoiets is waar anderen voor jou bepalen wat er moet gebeuren?

Je geeft zelf als een reden op falen op carrière vlak, dat is bij mij net zo en waarom? Omdat werkgevers van je verwachten dat je 18 jaar bent, met veertig jaar ervaring, liefst een wetenschappelijke opleiding, technische opleiding en wat er nog maar meer bestaat en direct weet hoe alles werkt. Nou, ik heb nooit de vrije keus gekregen om zelfs maar een deel daarvan te vervullen, gewoonweg omdat er in mijn leven dingen zijn gebeurd die het onmogelijk maakten.
En als ik nu kijk naar een opleiding, omdat ik toch nog probeer om me nuttig te maken en niet na een half jaar weer in de WW terecht te komen (en dus onder de duim van anderen), nou, dan kost zo'n opleiding een duit geld die ik niet heb en niet kan ophoesten omdat alles opgaat aan het dagelijks leven.

Ik weet dat ik de vrijheid om te kiezen of ik leef of sterf en blijkbaar is leven tot nu toe altijd de sterkere geweest. Maar zelfs dat is de laatste tijd iets wat afzwakt, gewoonweg omdat er maar obstakels voor me worden opgeworpen die ik met steeds minder middelen kan overwinnen. Suïcide is een keuze, maar ik ben bang dat ik iemand ben die het straks niet langer als keuze ziet, maar als enige uitweg.

[naret]

behalve dan de "rust" heeft geen enkele reden hier beschreven ook maar iets of wat betrekking op mij en toch loop ik uiteindelijk al 8-9 jaar rond met suicidale gedachten, hulp reeds gezocht maar zonder een oorzaak kunnen ze weinig meer dan de symptomen bestrijden en die komen steeds terug.... en neem ik steeds opnieuw toevlucht in steeds weer nieuwe verslavingen...

[Mathias]

Naret, ik herken mezelf heel erg goed in jou. Ik maak mezelf deels kapot aan verslavingen, terwijl ik een echte reden waarom ik me niet goed voel, nooit echt gevonden heb. In de laatste weken is er wel een soort doorbraak aan het komen in mijn therapie, en beginnen de puzzelstukjes langzaamaan samen te vallen. Ik hoop dat er binnen een paar maanden een soort van oplossing uit ontstaat. Ik hoop dat jij er ooit ook kan naartoe werken.

Mijn dokter spreekt dan altijd van een endogene depressie. Ik weet echt helemaal niet hoe ik er moet mee om gaan. Maar hoop dus dat het in de toekomst lukt.

[Ralfo]

Mijn reden:

Door mijn degenererende spierziekte heb ik een waslijst aan manquementen.
-Ik heb een dronkemansgang die blijft verergeren, binnen enkele jaren zit ik in een rolstoel.
-Ik heb veel last van reflux, met chronische keelontsteking tot gevolg. (en een slechte adem)
Elke ochtend zit ik slijmen over te geven.
-Ik heb snel last van maag en darmen. (nu al 4 maanden chronisch geconstipeerd)
-Ik heb een zeer laag concentratievermogen waardoor mijn studies mislukt zijn...naar filmùs kijken wordt ook minder en minder een optie.
-Ik heb macula degeneratie, waardoor mijn zicht achteruit gaat.
Door mijn slecht zich (geen scherptezicht) kan ik geen boeken of ondertitelingen lezen.
Mensen herkennen is ook heel moeilijk.
-Ik heb vaak problemen om duidelijk te spreken.
Ook mijn gehoor is niet fantastisch.
Converseren is niet altijd even gemakkelijk, vooral via de telefoon.
-Ik heb Seborroïsch eczeem
-Ik heb een zeer snel metabolisme waardoor ik veel zweet (snel vermager) en dat veroorzaakt ook het Seborroïsch eczeem denk
ik.
-Ik ben al heel m'n leven single en heb geen sociaal leven meer.
Daar komt nog bij dat ik altijd verschillende aanbidsters had, dat vergroot de frustratie sterk.
-Emotioneel ben ik anders, ik kan het niet goed omschrijven.
Ik kan m'n gemoedstoestand volledig omkeren door naar bepaalde muziek of film te kijken.
Het rare is dat ik daar een bepaalde controle over heb, het is soms alsof ik vanuit een helikopter op mezelf neerkijk.
Als ik in een bepaalde donkere emotionele bui ben, luister ik naar een of ander stoer liedje en ik bruis weer van leven.
-Ik ben een meester in het relativeren geworden. Soms moet ik zelfs lachen als ik weer op een rare manier val, of iets laat vallen.

Dat zijn mijn redenen.
Ik leef nog steeds omdat ik m'n familie niet wil kwetsen.
Maar ik vraag me af hoe lang dat nog een reden blijft.

Ik weet dat niemand echt kiest voor wat of wie hij is en dat er mentale ziektes zijn.
Toch vind ik het soms heel frustrerend hoe mensen die fysiek in goede gezondheid verkeren, zichzelf van kant willen maken.

[Wishing]

Dat zijn mijn redenen. Ik leef nog steeds omdat ik m'n familie niet wil kwetsen. Maar ik vraag me af hoe lang dat nog een reden blijft.

Ik weet dat niemand echt kiest voor wat of wie hij is en dat er mentale ziektes zijn.
Toch vind ik het soms heel frustrerend hoe mensen die fysiek in goede gezondheid verkeren, zichzelf van kant willen maken.

ad1. je familie weet ook hoe je er aan toe bent, en dat er eerder achteruitgang is, dan vooruitgang, volgens het ziektebeeld. als ik jouw familie was, zou ik respecteren dat er een grens aan komt, die je niet over wilt, waarbij je je leven wilt kunnen beeindigen.

ad.2. naast je gezondheid is er ook ondraaglijk psychisch lijden, géén idee wat het ergste is, maar beide is op den duur niet leefbaar.

wat ik ook in eerdere verhalen in dit topic lees is, dat je je geen voorstelling kunt maken van een zm poging, als je het niet hebt meegemaakt. waarbij ik niet bedoel dat je het dan maar moet proberen. het is alleen niet zinvol om te praten, een mening te hebben over dingen die je niet ervaren hebt.

groet
w

[brucey]

omdat je levend geen stap meer kunt verzetten in je eigen leven; uit eigenliefde

[DyingInside]

Extreme faalangst (angststoornis) is bij mij de reden.
Wanneer je in niemand zijn ogen iets goed kan doen.
Wanneer je angst je kapot maakt vanbinnen.
De hele dag stress.
Hoe meer je je leven probeert te verbeteren, hoe erger het wordt.

[DigitalEin]

Redenen, hm..?
Voor mij is het wanneer je het gevoel hebt dat niemand ooit van je zou kunnen houden, en het ook menen.
Een zeer zwaar gevoel van eenzaamheid, en de angst om verlaten te worden, tot het punt waar je de wereld zelf vaarwel wil zeggen.

[janniek]

zodat mensen eindelijk inzien wat voor problemen jij had en dat ze het bij iemand anders wel ontdekken

[Nancy]

zodat mensen eindelijk inzien wat voor problemen jij had en dat ze het bij iemand anders wel ontdekken

Dat kan je ook aangeven zonder zelfmoord te plegen.

[Pindakaas]

zodat mensen eindelijk inzien wat voor problemen jij had en dat ze het bij iemand anders wel ontdekken

Dat kan je ook aangeven zonder zelfmoord te plegen.

Nee, want soms dringt het niet tot ze door. Zelfs ermee dreigen werkt niet.

[Nancy]

zodat mensen eindelijk inzien wat voor problemen jij had en dat ze het bij iemand anders wel ontdekken

Dat kan je ook aangeven zonder zelfmoord te plegen.

Nee, want soms dringt het niet tot ze door. Zelfs ermee dreigen werkt niet.

Dreigen om er dingen gedaan mee te krijgen ?!
Jaa, die mensen ken ik ook.
Maar inderdaad na 3 keer werkt dat niet meer.

[Pindakaas]

Een gewoon gesprek werkt ook niet.
En nee, niet om dingen gedaan te krijgen. Ja misschien ook wel, gewoon om een ander enige rust te gunnen, maar dat is voor velen teveel gevraagd

[Bloempje]

Omdat je gewoon rust wil hebben en hoopt dat de dood je dit kan bieden
(Sigmund Freud vertelt hierover met het begrip thanatos (doodsdrift))

[ladypink]

wanneer niemand je meer ziet staan, iedereen om wie je geeft jou laat vallen. of je alleen nog maar gebruiken (zoals in mijn geval... ze willen alleen mijn geld)
en dit speelt al meer dan 16 jaar. je voelt jezelf uiteindelijk zo machteloos... ik heb het echt geprobeerd om de hoop op een betere toekomst vast te houden. heb meerdere keren hulp gezocht. en dacht dit ook gevonden te hebben tot dat ze je weer laten vallen. ik ben het meer dan zat... ik ben klaar... ik wil niet meer!!!