In welke fase van zm zit jij?
Moderator: Modgroep
Re: In welke fase van zm zit jij?
Toen ik mij gisteren hier meldde was het optie 2. Omdat ik op zoek was naar optie 3. Ik zit nog wel steeds in optie 2, maar ben weer een stukje meer aan het relativeren. Mede dankzij berichten en posten hier op het forum.
Re: In welke fase van zm zit jij?
Heb je een idee hoelang je wilt wachten tot het beter gaat? En kan je er zelf nog iets aan doen om het beter te laten gaan?
Re: In welke fase van zm zit jij?
Hmm...denk ik zit in fase 2.
Ik denk eraan, ik weet wanneer ik het ga doen.
Maar een echte poging heb ik nog niet achter me.
Wel overdosis hier en daar, etc, maar ik zou dat niet als zelfmoordpoging beschouwen
Ik denk eraan, ik weet wanneer ik het ga doen.
Maar een echte poging heb ik nog niet achter me.
Wel overdosis hier en daar, etc, maar ik zou dat niet als zelfmoordpoging beschouwen
Re: In welke fase van zm zit jij?
Nou ik voel me momenteel verbazingwekkend goed gewoon
Ik denk 6.
Ik denk 6.
Laatst gewijzigd door Smiley op za nov 26, 2011 14:02, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: In welke fase van zm zit jij?
nummer 7: Lang leve de medicijnen die je gevoelens dempen zodat je aan je zelf kunt werken. Hoe rottig de bijjwerkingen ook zijn.
Ik ben het eens met nothing, wees bezig met overleven ipv de dood. Het helpt niets, het maakt je alleen maar verdrietiger.
Ik ben het eens met nothing, wees bezig met overleven ipv de dood. Het helpt niets, het maakt je alleen maar verdrietiger.
Re: In welke fase van zm zit jij?
ik zit bij 3
maar ik wil heel graag bij de 6
en dat ook dat het lukt...
maar ik wil heel graag bij de 6
en dat ook dat het lukt...
Re: In welke fase van zm zit jij?
Ik schommel geloof ik nogal wat heen en weer tussen 3 en 4, ik heb meerdere pogingen in het verleden gedaan, uiteraard mislukt, anders had ik dit nu niet kunnen typen.
Waarom ertussen? Ik ben niet continu bezig met de planning ervan, deze komt vaak pas concreet naar boven als ik in een behoorlijke crisissituatie verkeer, zo had ik een paar dagen geleden een heel plan uitgestippeld, maar omdat ik het niet meteen gedaan heb, zijn er vervolgens ook weer allemaal redenen bij gekomen waardoor het nog niet kan, nog niet goed genoeg uitgewerkt is... Deze keer was het mijn kat, had geen plek voor het beestje en hoe kan ik die nou aan z'n lot overlaten? Ik heb er nogsteeds geen antwoord op, en ik denk er nogsteeds wel over na, maar het is niet meer ALLEEN dat..
Ergens is dat fijn, blijkbaar heb ik toch nog de puf om ergens voor te vechten.. aan de andere kant is het zo ontzettend frustrerend omdat ik gewoon WEET dat ik weer op een punt ga komen waarin ik denk; waarom mezelf nog langer voor de gek houden, met illusies dat het ooit wel goedkomt, dat het niet altijd pijn blijft doen, dat het best mooi kan zijn en talloze andere gedachtes, waarvan je dan weer moe word want dan denk ik weer aan een moment als deze waarin ik toch met een soort van overtuiging denk dat ik nog iets heb om voor te vechten...
Vermoeiend, de constante achtbaan van gevoelens, gedachten, belevingen, waar ik nu nog wel uren over zou kunnen doorschrijven maar ik niks nieuws meer mee zou zeggen...
Bovendien wijk ik geloof ik ook nogal van het topic af inmiddels, sorry daarvoor..
tussen 3 en 4 dus...
Waarom ertussen? Ik ben niet continu bezig met de planning ervan, deze komt vaak pas concreet naar boven als ik in een behoorlijke crisissituatie verkeer, zo had ik een paar dagen geleden een heel plan uitgestippeld, maar omdat ik het niet meteen gedaan heb, zijn er vervolgens ook weer allemaal redenen bij gekomen waardoor het nog niet kan, nog niet goed genoeg uitgewerkt is... Deze keer was het mijn kat, had geen plek voor het beestje en hoe kan ik die nou aan z'n lot overlaten? Ik heb er nogsteeds geen antwoord op, en ik denk er nogsteeds wel over na, maar het is niet meer ALLEEN dat..
Ergens is dat fijn, blijkbaar heb ik toch nog de puf om ergens voor te vechten.. aan de andere kant is het zo ontzettend frustrerend omdat ik gewoon WEET dat ik weer op een punt ga komen waarin ik denk; waarom mezelf nog langer voor de gek houden, met illusies dat het ooit wel goedkomt, dat het niet altijd pijn blijft doen, dat het best mooi kan zijn en talloze andere gedachtes, waarvan je dan weer moe word want dan denk ik weer aan een moment als deze waarin ik toch met een soort van overtuiging denk dat ik nog iets heb om voor te vechten...
Vermoeiend, de constante achtbaan van gevoelens, gedachten, belevingen, waar ik nu nog wel uren over zou kunnen doorschrijven maar ik niks nieuws meer mee zou zeggen...
Bovendien wijk ik geloof ik ook nogal van het topic af inmiddels, sorry daarvoor..
tussen 3 en 4 dus...
Re: In welke fase van zm zit jij?
Fase 4
maar nu heb ik plan, helemaal uitgestippeld maar iet houd mij tegen omdat tijdens mijn plan veel doden zoude kunne valle BUITEN mij gezien dan.
maar nu heb ik plan, helemaal uitgestippeld maar iet houd mij tegen omdat tijdens mijn plan veel doden zoude kunne valle BUITEN mij gezien dan.
Re: In welke fase van zm zit jij?
1. Ik probeer mezelf groot te houden en niet te denken aan al het negatieve. Vrolijk jezelf op. Zelf vind ik zelfmoord niet kunnen, maar ik denk er wel aan. Dit is niet goed, wil er daarom ook vanaf.