Samen Verder

Het houd mij wel eens bezig wat ik graag nog eens zou willen doen voordat ik er een eind aan maak.

Ik weet het nog steeds niet.

Weten jullie het wel of interesseerd jullie dat ook niet echt?

Hmm, nou ben ik op een punt gekomen dat ik geen zelfmoord meer zou plegen, maar als ik er zo over na dacht... toen ik dat nog wel wou, waren er wel een paar dingen die ik wou doen voordat ik zelfmoord zou plegen, maar bepaald goed waren die dingen ook niet.

het liefst had ik me vader laten boeten voor wat hij mij en anderen aan had gedaan, en nog iemand anders had ik graag zien boeten voordat ik was weggegaan...

Maar ach, verleden tijd. maar snap wel wat je bedoeld.

Nothing

Ik denk niet dat ik zo snel nog een poging zou ondernemen, maar indien ik dat wel ooit doe, zal het zeer plotseling zijn. Ik hoop dat het ook op een ongeluk lijkt, zodat de verzekering nog uitbetaalt.

Door de cursussen en thrapieen heb ik ook leren kijken naar waardevolle dingen in het leven. Iets wat me al die tijd tegen heeft gehouden is, mijn kat Garfield en als ik er niet meer ben .. is er niemand die voor haar zorgt. Misschien dat ik dan toch eerst een nieuw baasje voor de katten ga zoeken (ik heb ondertussen 3 kattenbessies)

Een goede afscheidsbrief vind ik wel een beetje een morele verplichting als je nabestaanden hebt die om je geven (en die heb je!).

Trouwens, schrijf maar eens een goede afscheidsbrief. Het werkt confronterend, het lucht op EN stel dat je er misschien later alsnog een einde aan wilt maken dan heb je vast een brief klaar

Oh ik heb nog veel plannetjes..

Eerst een brief een aan een meisje om nog 1x te zeggen hoeveel ik van haar hou..

2de nog een brief aan me ex hoe lief ze voor me was en etc..

3de nog een brief in het algemeen tegen iedereen.

En ja daarna komen de gemene dingetjes..
Ik heb nog 3 mensen op me lijst staan dat klappen nodig hebben.
Maar dan ook echt goed. Daarna wil ik nog wachten of hun vrienden er nog wat aan toe tevoegen hebben.. Want er bestaat nu iets in de wereld wat ik graag uit hun wil schoppen.

Een brief 8rlaten

nog voor ik dood wil of ga.

wil ik eerst in zuid afrika geweest zijn omdat ik heel veel om de natuur geef.
gewoon omdat het daar zo mooi is en zo vredig ( althans wat ik op tv heb gezien) en dat heeft mijn zo geraakt dat ik daar gewoon een keer heen wil.
voor de rest zouw ik aan de mensen in een brief persoonlijke dingen opschrijven wat ik nooit heb durven zeggen.

ik zou heel erg graag genoeg geld hebben om een kattenopvang op te zetten, wie weet krijg ik dan zelfs weer zin in het leven

Ik vind het een moeilijke vraag. Aan de ene kant zou ik graag mensen een brief willen schrijven maar ik denk niet dat me dat zou lukken. Want dan moet je dat heel bewust gaan plannen en het lijkt me moeilijk om te bedenken wat ik zou willen zeggen. Wat moet je zeggen tegen iemand van wie je heel veel houdt en wie je daarna nooit meer zal kunnen spreken om iets uit te leggen of te verduidelijken. Ik denk dat ik de brief nooit goed genoeg zou vinden.

Ik zou wel gewoon naar mensen toe gaan, niet vertellen wat ik van plan was, maar dan wel heel erg lief voor ze zijn en vertellen hoeveel ik van ze hou.

Ik heb nee geantwoord maar eigenlijk ben ik de laatste tijd heel bewust bezig met afscheid nemen doormiddel van brieven schrijven aan hen die mij lief zijn.
Ik weet uit het verleden toen een vriendin van mijn suïcide pleegde hoeveel steun en houvast ik aan haar laatste woorden heb gehad, ik hoop anderen ook een stukje van mij mee te kunnen geven.
Een mooie foto met nog wat laatste woorden... meer kan en wil ik niet meer doen.

DELETED

Ik heb mezelf een eis gesteld:

Ik ga pas dood als ik mn ouders heb meegenomen op wintersport.
Vraag me niet waarom, maar dat verzon ik onlangs en ik wil me
er aan houden, omdat het nog wel even duurt voordat ik dat voor
elkaar krijg (financieel). Mijn ouders staan op hun manier altijd
voor me klaar. Skien is voor ons allemaal een echte uitlaatklep,
een moment van rust. Na al die jaren lijkt het me dan ook geweldig
om het voor één keer om te draaien, dat ik hen wat terug kan geven.

En voor zelfmoord: ja, die brief. Maar dat is zo lastig. Voor wie?
Voor paps en mams? En mn broers dan? En vriendinnen? Voor
iedereen afzonderlijk, of een algemeen? Ik heb teveel te vertellen
ofzo..

xx

Afscheid nemen van me hond en proberen er niet bij stil te staan dat ik hem nooit meer zou kunnen zien..

DoeHetZelver schreef:Een goede afscheidsbrief vind ik wel een beetje een morele verplichting als je nabestaanden hebt die om je geven (en die heb je!).

Trouwens, schrijf maar eens een goede afscheidsbrief. Het werkt confronterend, het lucht op EN stel dat je er misschien later alsnog een einde aan wilt maken dan heb je vast een brief klaar

Een afscheidsbrief heb ik al meerdere keren geschreven.
en het klopt het lucht erg op.
ik schreef ze gewoon om ff mijn gevoelens op een rijtje te krijgen.
zonder dat ik echt aan zm dacht.

*persoonlijk zou ik ik geen zm willen plegen,
omdat er 1 meisje in mijn leven is, die ik dit niet aan wil doen.
en als ik het wel zou doen, zou ik voordat ik zm pleeg. zeker willen weten dat zij niet meer leeft.

beetje late reactie maarja...
ik zou nog afscheidsbriefje schrijven, en kzou graag nog iets doen. Maar ik weet dat dat eigenlijk zo goed als onmogelijk is, dus ik reken er niet op dat dat gaat uitkomen. Ik zou namelijk graag eens uit een vliegtuig springen Ik denk dat het me een vrij (en zorgeloos) gevoel zou geven, en ik wil dat gevoel echt zooo graag nog eens meemaken. Maar zoals ik al zei, ik denk niet dat ik dat voor mekaar ga krijgen