cisisdienst en opname

[mirna12345]

Hallo,

Ik heb een vraag. Ik heb mijn psycholoog verteld dat ik het liefst niet meer wil leven,
zij maakt zich de laatste tijd heel erg zorgen om mij. Zij had het over de crisisdienst en een opname.
Dit heb ik geweigerd, omdat ik bang ben dat ik in een soort gesticht terecht kom, met een gesloten ruimte, een dwangbuis,
dat ik spuitjes krijg en vastgebonden wordt .

Heeft er iemand ervaring met de crisisdienst en/of met een opname, wat gebeurt er??
Ik ben bang dat ik er juist gek van ga worden, ik las dat zo een opname best lang kan duren en dan heb je nog een RM EN IBS kan krijgen??

Ik hoor het graag

groetjes

Mirna

[Panthera]

Ik vond het knap dat je open bent geweest naar je psych.
Er zijn hier genoeg mensen die je iets kunnen vertelen, er zijn eerder vragen geweest hierover dus je kunt ook veel vinden hierover op het forum.

Met crisisdienst, RM en IBS heb ik geen ervaring. Maar wel met een opname.

Het de van gesloten ruimtes dwangbuizen spuitjes en vastgebonden worden is heel erg achterhaald. Zo gaat het meestal niet meer.
En aangezien je mocht weigeren zul je vast niet in een gesloten opname komen.
Een gesloten opname daar mag je niet zomaar weg. En heb je ook een separeer (gesloten ruimte) waar je moet blijven als je echt een gevaar vormt voor jezelf of anderen. Maar zo ver is het bij jouw niet. Heb ik ook geen ervaring mee, maar volgens mij zijn het niet meer die dikke witte kussen muren, maar een gewone lege kamer.

Ik heb een jaar op een open opname gezeten.
Ik had een eigen slaapkamer, we hadden een woonkamer en keuken waar je met je groep samen eet en praat. Je hebt een schema, een dagindeling, hoe laat je op moet staan, hoe laat je samen gaat eten, je therapieën.
Meestal mag je in je vrije tijd gewoon weg, bv naar de stad ofzow. In het weekend stimuleren ze je om naar huis te gaan. Ze vinden contact blijven houden met je eigen omgeving heel belangrijk.
Het is eigenlijk samen leven met lotgenoten, samen praten, samen therapieën volgen.

Als je bang bent voor het doe van dwangbuizen en vastgebonden worden dan hoef je je daar geen zorgen over te maken! Als ze een opname voorstelt is dat meestal niet voor niets, en lijkt het me slim om haar advies te volgen.
Ik heb een jaar daar gezeten, maar het was een half jaar op de groep en een half jaar in een eigen appartement maar met alle begeleiding en een aantal therapieën.
Het kan lang duren, maar dat hoeft niet.

Ik mocht ook eerst op kennismaking, ik kwam daar savonds aan en de hele groep was er, en ik mocht alle vragen stellen die ik had, kennismaken met de groep, en kreeg een rondleiding. En dan weet je eigenlijk beter wat je te wachten staat.
Dit is wel allemaal mijn ervaring. Dus ik weet ook niet waar je heen zou gaan en hoe het daar gaat. Maar je kan wel vragen of ze zon kennismakings gesprek kunnen regelen.

Als je nog vragen hebt moet je ze gewoon maar stellen

[wreedlotnrzoveel]

Zolang je je vrijwillig laat opnemen kun je ook altijd weer weg.
Separeren voor je eigen veiligheid gebeurt denk ik niet zo snel als je suicidaal bent, misschien dat ze dan een tijdelijke opname op een gesloten afdeling aan je voorstellen, dan kun je kiezen, je kunt ook naar huis maar zelfmoordpogingen op een open afdeling wordt in ieder geval niet getolereerd als ik het me goed herinner (kan me niet voorstellen dat de regels inmiddels erg veranderd zijn)

Voordat je in een separeercel zit moet je wel heel erg uit je dak zijn gegaan, dat is echt als niets anders je meer kalmeert.
"Platspuiten" idem dito.

Je hebt als patient een hoop rechten, recht op zelfbeschikking want medicatie betreft.
Voor iedereen die met zelfmoordgedachten rondloopt een in bewaring stelling of rechterlijke machtiging, nee dat zou algauw de spuigaten uitlopen, ik kan me niet voorstellen dat ze daar zo scheutig mee zijn.

Maar bespreek deze zorgen met je behandelaar, wie weet is een korte crisisopname op een open afdeling wel wat je nodig hebt, zou jammer zijn als je dat puur uit irreeele angst voor toestanden als uit die film One flew over the cuckoos nest bij voorbaat al zou afketsen.


Sterkte.

[liewe]

zelfmoord wordt ook altijd gevraagd als je naar een huisartsenpost belt, het boomdiagram verwijst dan naar opname.
Ik heb regelmatig gehad dat ik het niet eerlijk heb gezegd, inderdaad de angst voor opname, praat er makkelijk omheen.Vrijwillig wordt je wat gespaard, gedwongen ziet het er erger uit. Kijk uit dat je niet praktisch die richting uitgaat want dan wordt het gedwongen. Je kracht zit van binnen en op dit moment denk ik dat ik makkelijk praten maar zit er zelf ook mee. De kracht bevestiging empowerment zoals mensen het noemen zit van binnen maar hoe raak je die. Probeer jezelf te belonen voor iets dat je goed hebt gedaan

[kleintje1980]

Ik ben op dit moment ook vrijwillig opgenomen en ze spuiten je echt niet zomaar plat of in een dwangbuis ze gaan gewoon met je het gesprek aan wat er aan de hand is met je